ผมใช้เม้าส์มาปีกว่าและมีโอกาสได้ลองใช้ปากกาเมื่อไม่นานมานี้
ฝึกปากกาแค่อาทิตย์เดียวรู้สึกว่าเล่นดีกว่าเดิม ถึงจะยังรัวแย่เหมือนเดิม(อันนี้ปัญหาข้อนิ้ว+คีย์บอร์ด
)แต่อย่างน้อยก็ไม่มีปัญหาเวลาโดดละนะ โดดง่ายกว่าเม้าส์เป็นกองเล่นง่ายขึ้นจริงๆ
ไม่ได้ยึดติดอะไรทั้งนั้น ไม่ได้บอกว่าใช้ปากกาแล้วจะเก่งขึ้น แค่บอกว่าช่วยให้เล่นได้ง่ายขึ้น
ก็ลองนึกวภาพเวลากุมลูกกลมๆ กับเวลาจับแท่งเล็กๆ แล้วเคลื่อนมือดูสิแบบไหนจะคล่องกว่า ไปได้เร็วกว่า เมื่อยน้อยกว่า ใช้พลังงานน้อยกว่า(ตามทฏษฏี)
แต่ในทางปฏิบัติคุณอาจจะถนัดลูกกลมๆ เพราะใช้มันมาครึ่งค่อนชีวิตก็ว่าได้
ก็บอกแล้วมันขึ้นอยู่กับตัวคุณบางคนใช้เม้าส์เก่งพอใช้ปากกาก็ไม่ชิน เรื่องธรรมดา
บางคนใช้ปากกาจนชินกลับมาเล่นเม้าส์ก็ไม่คุ้นเหมือนกันนั่นแหละ
ไม่ใช่ยึดติด ไม่ใช่กำแพงนั่นคือความเคยชิน
เคยชินคือคุ้นเคยเพราะทำเป็นประจำ ถนัด คือทำเป็นประจำจนทำได้ดี
ใช่ เรามักจะทำเรื่องอย่างใดอย่างหนึ่งได้ดี(ถนัด)เพราะความเคยชินกับมัน
แต่อย่าลืมว่า ถ้าเราเคยชินกับอย่างหนึ่งเราก็ไม่ได้ชินกับอย่างหนึ่งเช่นกัน
คำตอบก็เลยอยู่ที่คุณต้องพยายามให้มากขึ้นกับสิ่งที่คุณคิดว่าตัวเองทำได้ดี
แต่คุณจะต้องพยายามมากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับว่าคุณกำลังจะทำอะไรด้วยเครื่องมือที่คุณมีในขณะนั้น
บางคนใช้ควายไถนา บางคนใช้รถไถคุณไม่สามารถบอกได้ว่า นาของใครจะออกมาดีกว่ากัน
แต่คุณสามารถคาดเดาไปได้ก่อนเลยว่า ยังไงรถไถก็เร็วกว่าเพราะใช้ง่ายกว่าควาย...
แต่ควายบางตัวฉลาดกว่ารถไถ...
คนใส่รองเท้าแตะบางคนวิ่งเร็วกว่าคนใส่รองเท้ากีฬา
เครื่องมือที่คุณมีมีไว้เพิ่มความเป็นไปได้...แต่ความเป็นไปได้เกือบทั้งหมดอยู่ที่ตัวคุณที่บอกว่าเล่นเม้าส์แล้วต้องพยายามมากกว่าปากกาน่ะไม่ผิดหรอก(คนใช้เม้าส์เก่งยังยอมรับว่าเม้าส์มีจุดอ่อน แต่เรื่องที่เขาแข็งแกร่งกว่าคุณเป็นเรื่องจริง)
คนเล่นเม้าส์เก่งๆมีเยอะก็จริง(อย่าลืมถามด้วยว่าฝึกมาแค่ไหน) แต่อย่าลืมพวกฝึกปากกาในเวลาสั้นๆ ก็เก่งกว่าคนใช้เม้าส์ก็มีอีกเยอะมากกกกก
อย่าลืมความรู้สึกตอนแรกที่เล่นเพลงยากๆ ผ่านตอนได้เม้าส์ปากกามาใหม่ๆ สิ(ครั้งที่ตอนมีเม้าส์เล่นยังไงก็ไม่ผ่าน)
แล้วก็รถส่งเต้าหู้น่ะ ใช้ดริฟท์ลงเขาไม่ได้กันทุกคนหรอกนะ...
เก่งไม่เก่งมันอยู่ที่คุณละนะ~แถมเคล็ดลับที่ช่วยทำให้เล่นได้ดีขึ้น..